Yeni bir Dost?! Hemde kabusların merkezindekiyle aynı cinsten!

Esen hafif meltem; minik dokunuşlarını bırakıyordu Meg'e. Mor bikinisi vardı üzerinde. Kendisine en yakıştırdığı bikinisiydi bu; hem rengide en sevdiği renklerden biriydi. Başını kaldırdı Güneş'e doğru yüzündeki sevimli gülümsemesiyle. Adımlarını atarken; kum taneleri parmaklarının arasına doluyor, sıcaklığıyla hafif bir sıcaklık hissi veriyordu.

Kollarını başının arkasında birleştirdi ve kulaklığından gelen ritme kaptırdı kendini. Şimdi kumların üstüne oturmuş; dizlerini karnına doğru çekmiş ve kollarını dizlerinin etrafına sarmıştı. Hafiçe mırıldanmaya başladı şarkıdaki sözleri.

" Singing for me say; La la la la la la la la..~~ "

Seviyordu bunu; kulağında müzik, doğanın içinde, sakin-sessiz bir ortam. Rahatsız olabileceği her şeyden uzakta.. Daha iyi ne olabilirdi ki Tanrı aşkına?

Şarkılar birbiri ardına başlıyor ve bitiyordu. Buraya geldiğinden beri kim bilir kaç saat olmuştu ? Umrunda mıydı ki, peh, hayır! Çalan hareketli şarkıya ayak uydurmak amacıyla ayağa fırladı ve çılgınca dans etmeye başladı. Nede olsa O'nu gören kimse yoktu. Bu O'na canının istediğini yapabilme hakkını vermez miydi? Kahkahaları ve ayak sesleriydi etraftaki tek ses. Tabi kıyıya vuran dalga seslerini saymazsak. Kendini iyice kaptırmıştı ki; kendine bakan şaşkın gözleri epey geç farketti. Beyaz bir ten. Hemde soluk sayılabilceğimiz türden.. Aaah, Lanet Olsun! Ne şans ama! Aklındaki o dram sahnesini belli etmemek için bir çaba harcamasına gerk yoktu; çok uzun zamandır yapıyordu bu işi nede olsa..

"Gülümse, şeker görün, korktuğunu belli etme! Korktuğunu anlarsa.. Eğer anlaarsa; hayatın kaydı moruk!"

Aklından bu sözler geçerken gülümsedi. En şeker halini takındı ve;

" İyi akşamlaar~! Ve, ve görüşürüz! Sanırım şu malca şeyi seyrettin; dansı! Evet, o bir danstı.. Ehehe.. Rahatsız mı ediyorum yoksa?! Yooğk canıım! Etmiyorum dimi, dimi?! Ehe-he! "

Huhh! Saçmalık saçmaladın gene Meg!

Hafif tırsak gözlerini kızın gözlerine dikmedne önce bir an süzdü; aslında oldukça şekerimsi bir hali vardı. Asil duruşundan anladığı kadarıyla şu soylu grubundandı. Ama bu O'nun ne olduğunu değiştirmezdi.

Heh! Soylu ucube!

------------------
[Dalacak var üzgünüm! .P Soba olur kendileri~ ^^ Soba bilmiyorsan öğrenmiş bulunmaktasın *-* Very Happy

:D]

"Biraz nefes,biraz temiz hava!"
Sona yine her zamanki gibi kendi kendine konuşarak kendisini çeken serinliğe doğru ilerliyordu.Şehrin kalabalığından,sıcağından,kafasını şişiren saçma seslerden bıkmıştı.
Bu şehre yeni gelmişti akademinin varlığını öğrendiğinde.Zaten uzun süredir ailesiyle beraber yaşamıyordu bu yüzden bu akademiye gelmesini engelleyen hiçbir şey yoktu.Eğer ortamı beğenmezse gidebilirdi.
"Kimse nasıl olsa beni tutamaz.Eğer tutmaya kalkarlarsaaaa..." yüzünde sinsi bir gülümseme oluştu.Kim bilir aklından neler geçiyordu.Normalde şirin bir kızdı ama kafası attığında gerçekten psikopat biri olabiliyordu...Yüzünü görenlerin irkilmesinden anladığı kadarıyla Sona'nın yüzü şuan gerçekten ürkünçtü.Kafasını hafifçe sallayarak şirin yüz ifadesini koydu geri...
Serinliğe doğru ilerledikçe insanlar azalıyordu.Köşeyi döndüğünde gördüğü manzara hoşuna gitti.Masmavi,parlayan bir deniz ve şapşal şapşal dönen bir kız...
Sona kendi kendine küçük bir kahkaha atmamak için kendini zor tutuyordu.Aslında bu kız biraz kendini hatırlatmıştı.Kendisi de tek başınayken fazlasıyla kafayı yiyordu...Kız Sona'yı fark ettiğinde Sona biraz daha kıza yaklaştı.Bir taraftan kırmızı siyahlı ince elbisesinin eteklerini zaptetmeye çalışıyor bir taraftan kumsalda bata çıka yürüyordu...
"Hımm...Kanatlılardan..." Kızın gözlerine bir kere bakması ne olduğunu anlamasına yetmişti bile.
"Dans...İlginçmiş! -dalga geçer tonda- Bir ara banada öğretsene!..Ayrıca rahatsız etmiyorsun tabi ki."
Sona bir an durdu.Dilinin ucuna gelen şeyi söylemeli miydi?Evet onun kanatlılardan olduğuna emindi.Buram buram melek olduğu kokuyordu zaten ama yine de ne olduğunu nasıl anladığını sorarsa kendini söylemek zorunda kalırdı.Ah tamam eğer kız kanatlılardansa Sona'nın solukluğundan büyük ihtimalle anlamıştı ne olduğunu ama yinede...
"Sen de akademiye geldin değil mi?Ayrıca kanatlılardansın?"
Ahhh tamam kendisini tutamamıştı işte.Ya yanlış bir çıkarım yaptıysa...Hayır hayır,Sona kendisinden emindi...

[tamam berbat oldu farkındatım :/]

" Hehhe.. Evet ilginç. "

Kızın alaycı ses tonu sinirlerini bozmasına yetmişti. Ne vardı yani daha önce görülmemiş bir dansı yapıyorsa! Kızın kültürünü geliştirmesine yardım etmek istemişti belki hem?!

Ne halin varsa gör soylu ucubik tonlu ucube!

" Evet.. Her ikisine de; evet. Akademiye yeni geldim ve derslerin henüz başladığını görünce deliye döndüm! Böyle mal gibi erken gelirsem okula o tuhaf şey ve onun gibi şeyleri tabii ki yaparım! " dedi öfke içinde ve saç-baş yolma modunda etrana volta atarak. Beklemekten nefret ederdi!

" Ve kanatlarıma gelince.. Hı-hı. Melek ırkından gelmiş bulunmaktayım canceğizim. Ve de, ve de, ve deeğ; sende şeysin.. "

Sülük? Ucube? Sanırım her ikisi! Puhahaha! Eğer düşündüklerimi duysan hayatım kayardı! OMG!!

" .. Kankolik! Ehehe- Yanii vampir demek istedim. "

Elleriyle ağzını kapatmasına neden oldu dediklerinden dolayı hissettiği korku. Ama kan emicinin herhangi bi' ani hareketinde ne yapacağını çok iyi biliyordu. Gözleri istemdışı kısıldı. Dudakları hafifçe büzüldü. Çok mu önyargılı davranıyordu?! Yooo! Sadece intikam..

Nihahahahaaa!

Sona kendini nedense çok rahat hissediyordu.Genelde birilerinin yanında pek rahat edemezdi,kendisi olamazdı ama bu sefer...Belki de bunun nedeni esen sakin meltem,uçsuz bucaksız bir deniz ve kimsenin olmamasıydı.Ah tabi şu karşısındaki tüylü mahlukatı saymazsak.Aslında belki de o da biraz kendisi gibi davranmasına yardım ediyordu Sona'nın...

Kızın etrafında volta atmasına sinir olmuştu.Kollarından tutup durdurmak istiyordu ama bunu yapmadı.

"Yanıldığımı düşünmüyordum zaten." dedi aslında kendisi olmayan kendini beğenmiş bir tavırla...Evet kendini gerçekten özgür hissediyordu,fazlasıyla.

"Neyim?" Kızın bir şeyler bulmasını bekliyordu.ve bulduğu şeyi duyunca küçük bir kahkaha atmaktan kendini son anda tuttu.Kankolik mi?..Bu aklına süper bir fikir getirmişti.Kızın hızla ağzını kapatmasıyla söylediğinden biraz ürktüğünü gösteriyordu...Evet evet biraz korkutmak,ah daha doğrusu küçük bir şaka, Sona'yı kendine getirebilirdi.

"Kankolik ha?Aslında biliyor musun -dişlerini vampir formuna dönüştürdü- bu bana bir şeyi hatırlattı.Sanırım yaklaşık iki haftadır - sırtını birazcık o psikopat kambur vampirler gibi yaptı - kan içmiyorum ve "kankolik'lerin haftada en az bir kere kan içmesi gerekir -kıza biraz yaklaşıp psikopatça koklamaya başladı- yoksa kendilerini kaybedebilirler."

Kızdan biraz uzaklaştı.Sona aslında bağışlayıcılar haricinde bir insandan kan içmezdi.Özellikle farklı ırktan olanlardan hiç içmemişti.

"Aslında hiç başka ırktan birinin kanını içmedim." Çarpık ve ürkünç bir gülümseyle kızı süzdü.Daha sonra aklına bir nokta daha geldi ve kızın boğazına gözlerini dikti."Ve merak etmediğim hiçte söylenemez!" içten gelen küçük ama ürkünç bir kahkaha attı.Ah evet psikopat olmak istediğinde bundan daha iyisini de yapabiliyordu.Ama şimdilik bu yeterliydi.İşin cılkını çıkarmak istemezdi sonuçta aynı okulda okuyacaklardı...

Büyüyen lanet olası beyaz, sivri köpek dişleri! Lanet olası kan muhabbeti! Ve lanet olası vampir pozu -kambur style- ! Ah ne harika bir gündü bu böyle! Bu lanet olası okulun lanet olası dersleri başlamadan bile lanet olası ırktan lanet olası bir kızla tanışmıştı ve oda lanet olası stili'ini takınmıştı! Yaşam ne mükemmel şeydi böyle (!).

Korku ve endişe gözlerinden fışkırıyordu adeta. Söyleyecek tek bir kelime bulamıyor, göz bebeklerini bile hareket ettirmeye çekiniyordu. Korkusu iliklerine kadar işlemiş, söylediği şu benzetme yüzünden resmen altına edecek kıvama gelmişti. Kaybettiği Gordo'yla aynı şekilde ölmek.. Bu düşünce; beyninde yankılanıp duruyordu. Belli ki bir çok ortak noktaları vardı.. Ama Gordo'nun o gün kendisini kurtarmak için öldüğüde düşünülürse kesinlikle kurtarmalılıydı hayatı şu lanetten. Bu sefer kendi halletmeliydi bu işi; iş başa düşmüştü işte!
" B-bana iyice bak! Göründüğümden çok çok daha güçlü ve çeviğim! Ayrıca hızla hareket etmemi s-sağlayan kanatlara sahibim! “

Gözleri uzun zamandır içinde tuttuğu yaşları akıtmaya başlamıştı bile. Ellerini yumruk yaparak omuzlarına doğru kaldırmıştı. Sadece kolları değildi titreyen. Tüm vücudu korku ve öfke içinde sarsılıyordu. Neden çenesini tutmayı denememişti ki sanki?!

" Bana. Zarar. Verirsen. Daha. Fazlası. Seni. Karşılar. “

Sözcüklerin her birini vurgulayarak ve ayrı ayrı söylemişti ne kadar ciddi, kesin ve sert olduğunu anlatmak amacıyla. Şu kıyafeti olmasa kanatlarını çoktan çıkarmıştı bile ama tişörtü hareketlerini kısıtlıyordu.

İçindeki koşarak kaçma dürtüsüne karşı koymak için harcadığı çaba kendini daha çok sıkmasına, kendini daha çok sıkması ise daha çok gözyaşına neden oldu. Düşmanına asla arkasının dönmemesi gerektiğini biliyordu, bu vampirin karşısında durabilme gücünü kullanmasını sağlıyordu.

" Hiiiiiyyyaaa! Aal sanaaağ! “

Aniden beliren bir cesaret kıvılcımı üzerine; kumlara sert bir tekme atarak minik bir kum fırtınasını ucubik varlığın üstüne – yüzüne – fırlattı. Hemen kaçmak için ileri doğru fırladı ama..
" Eeeek! Laanet oolsuuğğ..! “

Al işte! Sakarlığı yine kendini göstermiş, Meg’i “KÜÜÜÜÜT!” diye yere yapıştırmıştı. Ağzına dolan kum tanelerini tükürürken ayağa kalkmaya çalıştı ve.. İkinci bir kapaklanma!

Sahiden de ne müthiş bir gün!

Sona kızın tepkisini gördüğünde iyice kahkaha atacak moda gelmişti.Şuan kahkaha atmamak için yanak içlerini ısırıyordu ve ısırdığı kısımlardan adeta kanlar boşalıyorud.Ah tamam evet kanlar boşalmıyordu belki ama en azından bir iki damla kan dilinin üzerine yayılmıştı...

Bir an kızın gözlemlene bilir tepkilerinin fazla olduğunu düşünmüştü.Heeey!Fazla bir şey yapmamıştı ki.Sadece "minik" bir şaka....Aaaah hadi ama bunu tüm vampirler yapıyordu!..Kızın kekeleyerek söylediklerinden sonra kendini tutamamış,küçük ve ürkütücü bir kahkaha patlatmıştı.

"Senin göründüğünden daha çevik ve hızlı olman beni hiç etkilemez biliyormusun.Ayrıca senin o bit dolu kanatlarının da benim üzerimde hiç bir etkisi olmaz."

Sona bunları söyelrken kızı pek dinlemiyor hatta izlemiyordu bile.Sadece bakıyordu o kadar.Sanırım bunun nedeni pek de kayda değer bir düşman olarak algılamamasındandı karşısındakini.Evet kabul şuan kendini fazla küstah görüyordu ve zaten -şuan- öyleydi de...Kızı izlememesi kötü sonuçlar doğurmuştu.Bir anda suratına doğru gelen kum fırtınasından kaçamamıştı çünkü.

"Seni bitli tüy yuma...Ha ha ha ha...."

Sona kendisine doğru gelen kum fırtınasının etkilerini yüzünden silmeye çalışırken kum fırtınasını çıkaran kızın arka arkaya iki kez düşmesi Sona'nın bütün sinirini geçirmiş üstüne üstlük hıçkırmalı kahkaha krizine girmesine sebep olmuştu.Artık gülerken ayakta durmaya dayanamaya Sona hızla kumların üzerine oturdru...

Ah evet artık o her zamanki şirin Sona olmuştu ve gözlerinden gülmekten -yada kumlardan- dolayı yaşlar geliyordu.

"Salak!"

Hıçkırıklarının arasında sadece bu kelimeyi söylemeyi başarmıştı.Daha fazlası gerçekten çıkmıyordu...Gülmekten katılma noktasına gelinde ellerini yere vurmaya başladı.Bu vurmalar elinin boyutunda küçük çukurlara sebep oluyordu kumda...En sonunda derin nefes alıp susmayı başardı Sona...

Sanki ardarda iki defa yere kapaklanması, ağzına kum girmesi, o kumları medeniyetten uzak bir varlık gibi tükürmesi, ve o salyalı kumların üstüne yapışması yeterince berbat değilmiş gibi birde kız - hemde vampir olan bir kız - kendisine kahkahalarla gülüyordu. Gözlerini hışımla kıza çevirdi; ama O'nu takan yoktu.. Sinir!

İçinde bulunduğu durumu düşününce biraz da kederle başını iki yana salladı yavaşça..

" İğrencim.. "

Gülmekten artık neredeyse başka bir boyuta geçmiş olan kıza yan gözlerle baktı; kendini iyice kaybetmesi yetmiyormuş gibi, Meg'in üstün zekasına hakaret etmiş ve kendini kaybetmenin dercesini iyice ortaya çıkaran bir şeye - kum tanelerini deşmeye - başlamıştı. 2 kat sinir!

" Ama seninde pek farklı bi haaliğn yok Dişlek! İğrencim. İğrençsin. İğrenciz. Ve de, ve de, ve deeğ~~ bu sanırım tek ortak noktamız.. "

Konuşmasının bu kısmında gözlerini küstah bir edayla yummuştu. Kızın yeni lakabına gelince; dişlekler genelde sevimli olurdu.. Ama burdaki maksat pekte sevimli değildi ha?

" Yinede seninle bi ortak noktam olması.. ÖÖÖÖÖĞĞĞYYYK!! "

Yüzünü tiksintiyle buruştururken çıkardığı o öğürtüden bayağı memnundu; duygularını gayet iyi yansıtıyordu.

Ayağa kalkarken üstündeki ve saçındaki kumları elleriyle çırptı. Kıza tepeden bir işteeşimdigerçekseviyemizeulaştıkmorukbenzirvedeyiiğmmamaseeeğnneeezik! bakışı fırlatıyordu ama yinede içindeki "saf iyi" dürtüsüyle elini kıza uzattı, kalkmasına yardım etmek amacıyla.

Aniden bir şeyi çaktı. O kız bir vampirdi ve Meg hala yaşıyordu! Hatta normalde "buraya geldiğim için canım cehenneme!" diye kendine sövmesi gerekiyorken; O durumdan pekte şikayetçi değildi.. Hatta hiç değildi! Yoksa?.. Hadi canım! İmkansız ötesi!

» Üstteki kişiyle aynı odaya kapatılırsanız napardınız